عزاداری برای امام حسین علیه السلام سنت رسول خداست
نخستین کسی که برای امام حسین علیه السلام گریه کرد ، چه کسی بود؟
توضیح سوال :
طبق آنچه که در کتب شیعی آمده اولین کسی که برای امام حسین (ع) اقامه عزا کرد آدم (ع) بوده است . نظر علمای اهل تسنن در این زمینه چه میباشد ؟ آیا آنان نیز این روایت را قبول دارند ؟ آیا در کتب ایشان روایت هایی در رابطه با اولین کسی که بر سید الشهدا(ع) اشک ریخته وجود دارد (قبل از به شهادت رسیدن آن حضرت) ؟؟
جواب:
در کتب اهل سنت مواردی از ذکر یاد ابی عبد الله علیه السلام حتی قبل از تولد ایشان وقبل از زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است :
ذکر شهادت حضرت سیصد سال قبل از بعثت
2874 حدثنا محمد بن عبد الله الحضرمی ثنا محمد بن غورک ثنا ابو سعید التغلبی عن یحیی بن یمان عن امام لبنی سلیم عن اشیاخ له غزوا الروم فنزلوا فی کنیسه من کنایسهم فقراوا فی حجر مکتوب:
ایرجوا معشر قتلوا حسینا شفاعه جده یوم الحساب
فسالناهم منذ کم بنیت هذه الکنیسه قالوا قبل ان یبعث نبیکم بثلاث مایه سنه قال ابو جعفر الحضرمی وثنا جندل بن والق عن محمد بن غورک ثم سمعته من محمد بن غورک
المعجم الکبیر الطبرانی ج3/ص124
با روم می جنگیدیم پس به یکی از کلیساهای ایشان وارد شدیم .پس در آن سنگی بود که روی آن نوشته شده بود :
آیا امتی که حسین را می کشند شفاعت جد او را در روز قیامت امید دارند؟
وروینا ان صخره وجدت قبل مبعث النبی صلی الله علیه وسلم بثلاث مایه سنه وعلیها مکتوب بالیونانیه
ایرجو معشر قتلوا حسینا
التبصره ابن جوزی ج2/ص17
به ما خبر داده شد که صخره ای در بیت المقدس سیصد سال قبل ازبعثت رسول خدا پیدا شده است که بر روی آ ن با زبان سریانی نوشته شده بوده است :
آبا امتی که حسین را می کشند ...
شبیه این دو روایت در کتب ذیل آمده است :
تهذیب الکمال ج6/ص442 بغیه الطلب فی تاریخ حلب ج6/ص2653 صبح الاعشی فی صناعه الانشا ج13/ص234 الخصایص الکبری سیوطی ج1/ص63 و...
طبق اقرار برخی علمای اهل سنت حاکم نیشابوری هم شبیه این روایت را (در مورد وجود نوشته ای با این اشعار) با اضافه ای در کتاب امالی خویش آورده است اما متاسفانه اکنون این روایت در کتاب وی یافت نمی شود وآن اضافه این است که علاوه بر بیت مذکور در آن نوشته نام ابراهیم خلیل الله ( ظاهرا به عنوان نویسنده) موجود بوده است .
حدیث انس ان رجلا من اهل نجران احتفر حفیره فوجد فیها لوحا من ذهب فیه مکتوب :
اترجو امه قتلت حسینا شفاعه جده یوم الحساب
وکتب ابراهیم خلیل الله فجاوا باللوح الی رسول الله فقراه ثم بکی وقال من آذانی وعترتی لم تنله شفاعتی حا فی امالیه
تنزیه الشریعه علی بن محمد بن علی بن عراق الکنانی ج1/ص409
روایت انس که شخصی از اهل نجران گودالی می کند پس در آن لوحی از طلا پیدا کرد که در ان نوشته بود آیا امتی که .... ونوشته بود ابراهیم خلیل الله پس این لوح را به نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم آوردند . پس آن را خواند و گریه نمود .سپس فرمود هرکس که من را اذیت کند و خانواده ام را شفاعت من به وی نخواهد رسید - حاکم در کتاب امالی -
روایات اهل سنت در مورد اشک ریختن بر ابی عبد الله علیه السلام
اما آنچه که در کتب اهل سنت در مورد اشک ریختن برای امام حسین علیه السلام موجود است در مورد رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بوده است :
ما در اینجا تنها عبارت ذهبی را که در بین اهل سنت به تعصب معروف است نقل می نماییم و قسمت های مهم را ترجمه می کنیم:
وقال الامام احمد فی مسنده ثنا محمد بن عبید ثنا شرحبیل بن مدرک عن عبد الله بن نجی عن ابیه انه سار مع علی وکان صاحب مطهرته فلما حاذی نینوی وهو سایر الی صفین فنادی اصبر ابا عبد الله بشط الفرات قلت وما ذاک قال دخلت علی النبی صلی الله علیه وسلم وعیناه تفیضان فقال قام من عندی جبریل فحدثنی ان الحسین یقتل بشط الفرات وقال هل لک ان اشمک من تربته قلت نعم فقبض قبضه من تراب فاعطانیها فلم املک عینی ان فاضتا وروی نحوه ابن سعد عن المداینی عن یحیی بن زکریا عن رجل عن الشعبی ان علیاً قال وهو بشط الفرات صبراً ابا عبد الله وذکر الحدیث
وقال عماره بن زاذان ثنا ثابت عن انس قال استاذن ملک القطر علی النبی صلی الله علیه وسلم فی یوم ام سلمه فقال یا ام سلمه احفظی علینا الباب لا یدخل علینا احد فبینا هی علی الباب اذ جاء الحسین فاقتحم الباب ودخل فجعل یتوثب علی ظهر النبی صلی الله علیه وسلم فجعل النبی صلی الله علیه وسلم یلثمه فقال الملک اتحبه قال نعم قال فان امتک ستقتله ان شیت اریتک المکان الذی یقتل فیه قال نعم فجاءه بسهله او تراب احمرقال ثابت فکنا نقول انها کربلاء
عماره صالح الحدیث رواه الناس عن شیبان عنه
وقال علی بن الحسین بن واقد حدثنی ابی ثنا ابو غالب عن ابی امامه قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم لنسایه لا تبکوا هذا الصبی یعنی حسیناً فکان یوم ام سلمه فنزل جبریل فقال رسول الله صلی الله علیه وسلم لام سلمه لا تدعی احداً یدخل فجاء حسین فبکی فخلته ام سلمه یدخل فدخل حتی جلس فی حجر رسول الله صلی الله علیه وسلم فقال جبریل ان امتک ستقتله قال یقتلونه وهم مومنون قال نعم واراه تربته رواه الطبرانی
وقال ابراهیم بن طهمان عن عباد بن اسحاق وقال خالد بن مخلد واللفظ له ثنا موسی بن یعقوب الزمعی کلاهما عن هاشم بن هاشم الزهری عن عبد الله بن زمعه قال اخبرتنی ام سلمه ان رسول الله صلی الله علیه وسلم اضطجع ذات یوم فاستیقظ وهو خاثر ثم اضطجع ثم استیقظ وهو خاثر دون المره الاولی ثم رقد ثم استیقظ وفی یده تربه حمراء وهو یقبلها فقلت ما هذه التربه قال اخبرنی جبریل ان الحسین یقتل بارض العراق وهذه تربتها
وقال وکیع ثنا عبد الله بن سعید عن ابیه عن عایشه او ام سلمه شک عبد الله ان النبی صلی الله علیه وسلم قال لها دخل علی البیت ملک لم یدخل علی قبلها فقال لی ان ابنک هذا حسیناً مقتول وان شیت اریتک من تربه الارض التی یقتل بها
رواه عبد الرزاق عن عبد الله بن سعید بن ابی هند مثله الا انه قال ام سلمه ولم یشک
واسناده صحیح رواه احمد والناس
وروی عن شهر بن
