هر چند امین، بسته دنیا نیم اما دلبسته یاران خراسانی خوی

سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم
چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم
در بزم وصال تو نگویم زكم و بیش
چون آینه خو كرده به حیرانی خویشم
لب باز نكردم به خروشی و فغانی
من محرم راز دل طوفانی خویشم
یك چند پشیمان شدم ازرندی و مستی
عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم
ازشوق شكرخند لبش جان نسپردم
شرمنده جانان زگران جانی خویشم
بشكسته ترازخویش ندیدم به همه عمر
افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم
هر چندامین، بسته دنیانیم اما....
تهیه شده ازگروه "یا اباصالح"