تواشیح طه الفشنی | طه الفشنی دست رد به سینه موسیقی زد

برخی آهنگسازان در برهه‌ای از زمان به استاد الفشنی نزدیک شده و او را وسوسه می‌کردند که به خوانندگی روی آورد و آینده درخشانی را برای او پیش‌بینی می‌کردند اما شیخ نظر دیگری داشت و آن هم تعمق در قرآن و ابتهالات دینی بود.

شاید به ندرت بتوان کسی را یافت که ابتهال بسیار زیبای «حب الحسین» شاهکار ماندگار استاد «طه الفشنی»، مدیحه‌سرا و قاری برجسته مصری را نشنیده باشد؛ امروز، 19 آذر برابر با 10 دسامبر به بهانه سالروز درگذشت این استاد فقید مروری داریم بر گفت‌وگوی پسر ارشد الفشنی با پایگاه المصری الیوم، تا با زوایای تازه‌ای از شخصیت این قاری و مبتهل مصری آشنا شویم.

زین الفشنی، فرزند ارشد طه الفشنی، از قاریان و مبتهلان مشهور مصری می‌گوید: حقیقت این است که منطقه الحسین(ع) قاهره که پدرم از زادگاه خود به آنجا مهاجرت کرده بود از قدیم الایام، مسیر و مقصد بسیاری از مردم بوده است، در آنجا هر کاری یافت می‌شود. از جمله آهنگسازانی که درباره شیخ طه الفشنی شنیده و او را می‌شناختند.

طه الفشنی و انتخاب مسیر قرآنی
برخی آهنگسازان در آن مقطع به او نزدیک شده و او را وسوسه می‌کردند که به خوانندگی روی آورد و آینده درخشانی را برای او پیش‌بینی می‌کردند اما شیخ نظر دیگری داشت و آن هم تعمق در قرآن بود. واقعیت این است که آن خوانندگان تا حدی هم موفق شدند به نحوی که پدرم چندین آهنگ خوانده که تعداد آنها از تعداد انگشتان دست فراتر نمی‌رود اما پس از آن کاملاً خوانندگی را کنار گذاشت و به آهنگسازان گفت: « چرا دروغ بگویم من با قرآن و سروده‌های دینی آرامش می‌گیرم و احساس راحتی دارم». از آن زمان پدرم خوانندگی را فراموش کرد و تا آخرین روز عمر خود با قرآن زندگی کرد.
او با بیان اینکه پدرش علاقه فراوانی به ابتهال، قصائد و تواشیح داشت گفت: او تا حد زیادی تحت تأثیر صوت شیخ علی محمود قرار داشت که از بزرگترین هنرمندان در این زمینه است. پدرم شیخ محمود را بهترین الگوی خود می‌دانست. او را در مسجد الحسین(ع) شناخته بود و بعدها به رفیق نزدیک او تبدیل شد و در محافل و جلسات مختلف کنار دست او می‌نشست.

وی ادامه داد: یک بار که علی محمود، ناخوش احوال بوده و نتوانسته بود در یکی از مراسم ابتهال‌خوانی شبانه رادیو حاضر شود رادیو از شیخ فشن می‌خواهد که به جای شیخ ابتهال‌خوانی کند او ابتدا به منزل شیخ محمود می‌رود تا از او به عنوان معلم اول خود اجازه بگیرد و استاد به او می‌گوید که توکل به خدا کن حتماً در این کار موفق خواهی شد و آن شب برای شیخ فشنی شب بی‌نظیری رقم می‌خورد، زیرا همان شب که شیخ فشنی پس از اجرا به سراغ شیخ محمود می‌رود شیخ محمود به او می‌گوید به خودم تبریک می‌گویم به تو افتخار می‌کنم تو از الان جانشین من هستی و آن زمان بود که اجرای تواشیح و خواندن قصاید دینی توسط شیخ فشنی در رادیو آغاز شد و در کنار آن قرآن کریم هم قرائت می‌کرد.

او همچنین از نسل اول قاریان و مبتهلان حاضر در تلویزیون بود و برای اولین بار در 26 اکتبر 1963 در تلویزیون ظاهر شد. او درباره آهنگسازان شیخ الفشنی می‌گوید که از بزرگترین آهنگسازان او درویش الحریری، زکریا احمد، مرسی الحریری، محمد اسماعیل، سید شطا و محمد عبدالوهاب بودند اما پدرم با ورود آلات موسیقی به آثار خود خودداری می‌‌کرد و در پاسخ به کسانی که از او می‌خواستند از این آلات در تواشیح خود استفاده کند، می‌گفت که من روحانی هستم و این کار را دوست ندارم و تا زمان فوت خود تواشیح، قصائد و ابتها‌ل‌ها را بدون آلات موسیقی می‌خواند.
ابتکار استاد الفشنی در قصیده‌ خوانی قرآنی

در غالب توصیفاتی که از شیخ الفشنی شده بر این تأکید شده که او از معدود کسانی بود که قرائت قرآن و خواندن تواشیح و اشعار را با هم تلفیق می‌کرد در واقع قصیده‌خوانی و ابتهال قدرت و شکوه صدای قاری را نشان می‌دهد زیرا تواشیح به زمان بیشتری به نسبت قرائت قرآن نیاز دارد که با آن وسعت هر صدا مشخص می‌شود.

زین با اشاره به به نزدیکی پدرش به خوانندگان و هنرمندان گفت: ام کلثوم احترام زیادی برای پدرم قائل بود به یاد دارم که او را پادشاه تواشیح دینی می‌خواند.

پدرم از جمله افرادی بود که به کار عشق می‌ورزید و به آن اعتقاد داشت، علاوه بر این علاقه فراوان به خواندن قرآن باعث شد که تا پای مرگ با انس با قرآن شاد زندگی کند.