یادی از گذشته ، به احترام بزرگانی که تاریخ موسیقی ایران را رقم زدند و در قلب خاطرات سرزمینمان نشستند
آهنگ دوم
مرا ببوس
ترانه سرا : حیدر رقابی
آهنگساز: مجید وفادار
خواننده : حسن گل نراقی
سال انتشار 1337
............................................
بعد از موفقیت های آثارم در یک سال گذشته در جامعه جهانی تمام تلاشم را در این دوران برای معرفی فرهنگ و موسیقی اصیل ایران زمین به ایرانیان و جهانیان گذاشته ام
در حالی که مدت هاست رسانه تخصصی درستی در زمینه موسیقی نداریم ، متاسفانه شاهد فاصله زیاد نسل های جدید با موسیقی گذشته ایران هستیم
بنابراین در بخشی از کارهای امسال تصمیم به اجرای تعدادی از آثار نوستالژی موسیقی ایران گرفتم
از دیدگاه من ، دراین دوران ، اجرای آثار ماندگار (نوستالژی) و معرفی تاریخ موسیقی واقعی ایران به نسل های جدید و مردم کشورهای دیگر که گاه هرگز درکی از موسیقی ایران و تاریخچه درخشان آن ندارند ، امری ضروری است
بدیهی است اجرای قسمتی از این آثار هرگز قابل مقایسه با اجراهای اصلی نیست و تنها یادی است برای ادای احترام به بزرگان موسیقی ایران زمین
با احترام
فرزند ایران
امیر حسین نوری
.....................................................
مرا ببوس
مرا ببوس، مرا ببوس
برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که می‌روم به سوی سرنوشت
بهار ما گذشته، گذشته‌ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت
در میان طوفان هم پیمان با قایقران‌ها
گذشته از جان باید بگذشت از توفان‌ها
به نیمه شب‌ها دارم با یارم پیمان‌ها
که بر فروزم آتش‌ها در کوهستان‌ها
شب سیه سفر کنم، ز تیره ره گذر کنم
نگر تو ای گل من، سرشک غم بدامن، برای من میفکن
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم، در پیش تو می‌مانم، تا لب بگذاری بر لب من
دختر زیبا از برق نگاه تو، اشک بی گناه تو، روشن سازد یک امشب من
