شخصی به نام ((صقر بن ابی دلف|صقر بن ابی دلف کرخی ))می گوید: هنگامی که ((متوکل خلیفه عباسی|متوکل )) (خلیفه عباسی) امام هادی علیه السلام را در سامرا زیر نظر گرفته بود من رفتم تا از امام خبری بگیرم، وارد منزلی که امام هادی علیه السلام بود شدم نگهبانی که مامور حفاظت امام بود بمن گفت چه خبر؟ گفتم: خیر است.
گفت: شاید آمده ای از مولایت خبری بگیری گفتم: مولای من کیست؟ مولای من امیرالمومنین« متوکل است»
گفت: ساکت باش مولای تو حق است، من نیز با تو هم عقیده ام گفتم: الحمدالله گفت: دوست داری امام هادی علیه السلام را ملاقات کنی؟
گفتم: آری گفت: بنشین تا پیک حکومت خارج شود آنگاه نوبت تو می شود.
صقر می گوید: من صبر کردم تا این که وقت ملاقات با امام رسید داخل اطاقی که امام بود شدم دیدم آن حضرت روی حصیری نشسته و در برابرش قبری حفر کرده اند، سلام کردم حضرت پاسخ دادند و آنگاه امام دستور داد تا بنشینم حضرت فرمود: برای چه آمده ای؟ گفتم: برای کسب خبر از وضعیت شما، پس از آن نگاهم به قبر حفر شده در برابر امام هادی علیه السلام افتاد و گریه ام گرفت.
حضرت فرمود: در این زمان اینان (حکومت متوکل) نمی توانند قصد سوئی بما داشته باشند. گفتم: الحمدالله بعد از آن پرسیدم: آقای من حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که معنایش را نمی فهم.
حضرت فرمود: کدام حدیث؟ گفتم این گفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله که می فرماید: (لا تعاذوا الایام فتعادیکم) (با روزها دشمنی نکنید که روزها با شما عداوت و دشمنی می کنند) معنای این سخن چیست؟ امام هادی علیه السلام فرمود: آری، پیوسته روزها ما هستیم تا زمانی که آسمانها و زمین برپاست سبت
(شنبه) نام ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول الله ))است
احد (یکشنبه) کنایه از ((امیرالمؤمنین|امیرالمومنین ))علیه السلام
اثنین (دوشنبه) ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن ))و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین اند ))
ثلثاء (سه شنبه) ((حضرت امام سجاد علیه السلام|علی بن الحسین ))و ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|محمد بن علی ))و ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|جعفر بن محمد ))
اربعاء (چهارشنبه) ((حضرت امام موسی کاظم علیه السلام|موسی بن جعفر ))و ((حضرت امام رضا علیه السلام|علی بن موسی ))و ((حضرت امام محمد جواد علیه السلام|محمد بن علی ))و من ((«حضرت امام هادی علیه السلام))) هستم
خمیس (پنجشنبه) فرزندم ((حضرت امام حسن عسگری علیه السلام|حسن بن علی ))
و جمعه فرزند فرزندم است که گروه حق گرد او جمع می شوند و اوست کسی که زمین را از عدالت پر می کند همانگونه که از ظلم و ستم پر شده است.
منابع: بحار الانوار، ج 50، ص 194، شماره 6. از کتاب معانی الاخبار شیخ صدوق.
