آیا باز کردن درب توسط زهرا(س)مغایر با غیرت علی(ع) بود؟

چرا با وجود حضرت علی(علیه السلام)، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) پشت در رفت؟
طرح شبهه:
چگونه می توان باور داشت که با وجود علی (علیه السلام) در درون منزل، همسر او برای باز کردن در خانه برود! چرا خود علی (علیه السلام) برای بازکردن در نرفت؟
نقد و بررسی:
اوّلاً: آن چه که از برخی از روایات استفاده می شود: حضرت فاطمه سلام الله علیها نزدیک در ورودی منزل نشسته بود و با دیدن عمر و همراهان وی، در را به روی آنان بست.
مرحوم عیاشی در تفسیر، شیخ مفید در الاختصاص و... نوشته اند:
قال: قال عمر قوموا بنا الیه فقام ابو بکر وعمر وعثمان وخالد بن الولید و المغیره بن شعبه وابو عبیده بن الجراح وسالم مولی ابی حذیفه وقنفذ وقمت معهم فلما انتهینا الی الباب فراتهم فاطمه صلوات الله علیها اغلقت الباب فی وجوههم وهی لا تشک ان لا یدخل علیها الا باذنها، فضرب عمر الباب برجله فکسره، وکان من سعف، ثم دخلوا فاخرجوا علیا ( علیه السلام ) ملببا....
عمر گفت: برخیزید تا پیش او (علی) برویم، پس ابوبکر، عمر، عثمان، خالد بن ولید، مغیره بن شعبه، ابوعبید جراح، سالم مولی ابوحذیفه، قنفذ و من به همراه او راه افتادیم، چون نزدیک خانه رسیدیم، فاطمه آنان را دید و لذا در را بست و شک نداشت که بدون اجازه وارد نخواهند شد، عمر در را که از شاخه های خرما ساخته شده بود، با لگد شکست، سپس وارد خانه شدند و علی را بیرون آوردند در حالی که کمرهای خود را بسته بودند.
السمرقندی المعروف بالعیاشی، ابی النضر محمد بن مسعود بن عیاش السلمی (متوفای320هـ)، تفسیر العیاشی، ج2، ص67، تحقیق: تحقیق وتصحیح وتعلیق: السید هاشم الرسولی المحلاتی، ناشر: المکتبه العلمیه الاسلامیه - طهران.
الشیخ المفید، محمد بن محمد بن النعمان ابن المعلم ابی عبد الله العکبری، البغدادی (متوفای413هـ) الاختصاص ص 186، تحقیق: علی اکبر الغفاری، السید محمود الزرندی، ناشر: دار المفید للطباعه والنشر والتوزیع - بیروت، الطبعه: الثانیه، 1414هـ - 1993 م.
المجلسی، محمد باقر (متوفای 1111هـ)، بحار الانوار، ج 28، ص 227، تحقیق: محمد الباقر البهبودی، ناشر: موسسه الوفاء - بیروت - لبنان، الطبعه: الثانیه المصححه، 1403 - 1983 م.
و در روایت سلیم نیز آمده:
ثُمَّ اَقْبَلَ حَتَّی انْتَهَی اِلَی بَابِ عَلِیٍّ وَفَاطِمَهُ علیهما السلام قَاعِدَهٌ خَلْفَ الْبَابِ قَدْ عَصَبَتْ رَاْسَهَا وَنَحَلَ جِسْمُهَا فِی وَفَاهِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله فَاَقْبَلَ عُمَرُ حَتَّی ضَرَبَ الْبَابَ ثُمَّ نَادَی یَا ابْنَ اَبِی طَالِبٍ [افْتَحِ الْبَابَ ] فَقَالَتْ فَاطِمَهُ یَا عُمَرُ مَا لَنَا وَلَکَ لَا تَدَعُنَا وَمَا نَحْنُ فِیهِ قَالَ افْتَحِی الْبَابَ وَاِلَّا اَحْرَقْنَاهُ عَلَیْکُمْ فَقَالَتْ یَا عُمَرُ اَمَا تَتَّقِی اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ تَدْخُلُ عَلَی بَیْتِی وَتَهْجُمُ عَلَی دَارِی فَاَبَی اَنْ یَنْصَرِفَ ثُمَّ دَعَا عُمَرُ بِالنَّارِ فَاَضْرَمَهَا فِی الْبَابِ فَاَحْرَقَ الْبَابَ.
عمر آمد تا به خانه رسید، فاطمه پشت در نشسته بود، سرش را بسته بود و بدنش از غم از دست دادن پدر نحیف و لاغر شده بود، عمر در را کوبید و گفت: ای پسر ابوطالب! در را باز کن، فاطمه فرمود: ای عمر به ما چه کار داری؟ ما را با مصیبتی که گرفتارش شده ایم تنها بگذار. عمر گفت: در را باز کن وگرنه آن را به آتش می کشم. فاطمه فرمود: آیا از خداوند نمی ترسی که وارد خانه ما می شوی، عمر بازنگشت و آتش خواست و آتش را بر در خانه افکند و آن را سوزاند.
الهلالی، سلیم بن قیس (متوفای80هـ) کتاب سلیم بن قیس، ص 864، تحقیق محمد باقر الانصاری، ناشر: انتشارات هادی ـ قم ، الطبعه الاولی، 1405هـ.
ثانیاً: حضرت صدیقه شکی نداشت که جمعیت بدون اذن داخل منزل نخواهند شد؛ چون نص قرآن است که بدون اجازه وارد خانه کسی نشوید:
یَاَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَدْخُلُواْ بُیُوتًا غَیرَْ بُیُوتِکُمْ حَتیَ تَسْتَاْنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلیَ اَهْلِهَا ذَالِکُمْ خَیرٌْ لَّکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ.
فَاِن لَّمْ تجَِدُواْ فِیهَا اَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتیَ یُوْذَنَ لَکمُ ْ وَاِن قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُواْ فَارْجِعُواْ هُوَ اَزْکیَ لَکُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیم . النور / 27 و 28.
ای افرادی که ایمان آورده اید! در خانه هایی غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید این برای شما بهتر است شاید متذکّر شوید!
و اگر کسی را در آن نیافتید، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر گفته شد: «بازگردید!» بازگردید این برای شما پاکیزه تر است و خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است!.
خانه فاطمه، برتر از خانه پیامبران:

و از طرفی خانه انبیاء احترام ویژه ای دارد که کسی حق ورود بدون اجازه ندارد:
یَاَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاتَدْخُلُواْ بُیُوتَ النَّبِیِ ّ اِلا اَن یُوْذَنَ لَکُمْ. الاحزاب /53.
ای افرادی که ایمان آورده اید! در خانه های پیامبر داخل نشوید مگر به شما داده شود.
و شکی نیست که خانه حضرت صدیقه طاهره خانه پیغمبر محسوب می شود همانطوری که در تفاسیر متعدد اهل سنت ذیل آیه شریفه:
فِی بُیُوتٍ اَذِنَ اللَّهُ اَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ و یُسَبِّحُ لَهُ و فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْاَصَالِ. النور/36.
در خانه هایی که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت ] آن ها رفعت یابد و نامش در آن ها یاد شود. در آن [خانه ] ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می کنند.
سیوطی و دیگران از قول ابوبکر از نبی مکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده اند که خانه علی و زهرا علیهما السلام از با فضیلت ترین خانه های انبیاء محسوب می شود:
واخرج ابن مردویه عن انس بن مالک وبریده قال: قرا رسول الله صلی الله علیه وسلم هذه الآیه ) فی بیوت اذن الله ان ترفع ( فقام الیه رجل فقال: ای بیوت هذه یا رسول الله قال: بیوت الانبیاء. فقام الیه ابو بکر فقال: یا رسول الله هذا البیت منها ـ البیت علی وفاطمه ـ قال