سالهای دهه شصت و اوایل هفتاد بود، سال هایی که هیچ تبلت و آیفونی نبود و کودکان، با کتانی میخی و زانو های وصله دار در کوچه های محل و بازی های شاد و گل کوچیک روز را شب می‌کردند. روزگاری که توپ دولایه بنفش نقش برازوکا را در محل داشت و تمامی انرژی ها با همان یک لقمه نان و پنیر و سبزی ای که مادر با عشق درست می‌کرد، تامین می‌شد.
29 آذر 1397
اولین نفری باشید که برای این ویدیو دیدگاه ارسال میکنید
