محمد مقتدای اهل عالم؛ محمد مصطفای آل آدم
محمد رحمه للعالمین است؛ رسول آسمانی بر زمین است
دلش دریایی و خلقش خدایی؛ نگاه روشنش شمس الضحایی
تبر بر دوش تا بتخانه آمد؛ حبیب الله سر مستان محمد!
خودش خاتم خدا ختم کلامش؛ تمام مهربانی در سلامش…
نهان در گیسوانش سر اسرا؛ شکسته شور فریادش قفس را
امین وحی رب العالمین است! امیر و سرور روح الامین است…
یتیم مکه آقای جهان شد؛ محمد سید پیغمبران شد
احسنت یا بدر العجم؛ لبیک یا شمس العرب!
ای حسن خلقت بی بدل… ای از تو عالم در عجب!
طاهای ما یاسین ما! ای آیه هایت دین ما…
ما قاری قرآن تو؛ تو حافظ آیین ما
یا منار الدروب قد لجئت الیک
یا شفاء القلوب، السلام علیک
نبی المصطفی نور للعالمین، سید الانبیا سید المرسلین…
گاهی وقتا دلم بال و پر میزنه؛ با گریه خونه ی یارو در میزنه!
بارون مرحمت می اره رو سرم، مدیون خوبی و لطفِ پیغمبرم
جاری شد؛ در رگ و قلب ما خون تو
خورشید راه ما؛ حالا مدیون تو
مکتب عشق تو، دست ما رو گرفت
برق تکبیر ما کوچه ها رو گرفت!
احساس و قلب من جامونده دستتون،؛ ممنون از لطفتم آقای مهربون
