پوست خارجی؛ ماده‌ای که بسته به نیاز ما تغییر شکل می‌دهد و قابل برنامه‌نویسی است

پوست خارجی؛ ماده‌ای که بسته به نیاز ما تغییر شکل می‌دهد.

ماده‌ی قابل برنامه‌نویسی چیزی نیست که ما تجربه‌ی زیادی با آن داشته باشیم یا اطلاعات زیادی درباره‌ی آن بدانیم. این نوع ماده هنوز یک تکنولوژی نوظهور است که به آرامی از فضای آزمایشگاه‌های تحقیقاتی بیرون می‌آید.

دانشگاه MIT یکی از آن مراکز تحقیقاتی است که در این باره تحقیق می‌کند. «بشیر توم»، یک دانشجوی فوق لیسانس در MIT مدتی است که روی نوعی از ماده‌ی قابل برنامه‌نویسی کار می‌کند. ماده‌ی سخت توم که به اصلاح به آن «پوست خارجی» (Exoskin) می‌گویند، از مستطیل‌هایی تشکیل شده که مثل موزاییک کنار هم قرار گرفته‌اند. این مستطیل‌ها از جنس سیلیکون سخت هستند و روی تیوب‌های سیلیکونی انعطاف‌پذیری قرار گرفته‌اند. این پوست خارجی با باد شدن تیوب‌ها می‌تواند به طور داینامیک به لمس شدن واکنش نشان دهد، اطلاعات را منتقل کند و کاربردش را تغییر دهد.