فلاسفه نادان و زندیق میگویند که (العیاذبالله) عالم قدیم است جواب به این شبهه:
اولا، زمان نیز آفریده خداوند یکتا و از مخلوقات است. هنگامی که از حدوث جهان و مخلوقات سخن گفته می شود خود زمان نیز داخل در مخلوقات و محدثات می شود نه آنکه وجود زمان مسلّم فرض گرفته شود در حالی که نه تنها تمامي موجودات بلکه خود زمان و مکان (چه دارای وجودی اصیل فرض شوند و چه انتزاعی) نيز حادث و مخلوق است و لذا این حرف که قبل از آفرینش عالم، زمانی وجود داشته است که خداوند در آن فارغ از آفرینش بوده، سخنی غیر منطقی و غیرعقلی و احمقانه است.
????بنابر آنچه گذشت معلوم مي‌شود که تمامي ما سوي الله تعالي، مقداری و عددي و حادث حقيقي و مخلوق (= داراي ابتداي وجود و زمان) مي‌باشد و وجودِ داراي مقدار و اجزا و عدد ، محدود بوده و از حيث زمان و مكان لزوما متناهي است. علاوه بر اينكه حقيقت مقداري و قابل وجود و عدم و جزء نيازمند به اين است كه ديگري آن را ايجاد كند، و هرگز نمى توان موجودي را كه ازلي بوده و عدم نداشته باشد ايجاد كرد!
در واقع فلسفه با عقیده کفرآمیز به قِدَم عالم، مساله آفرینش و خالقیت خداوند و مخلوقیت عالم را انکار کرده و قائل به تعدد ازلی (خدا و عالَم) شده است.
????روایات عدیده ای از اهل بیت علیهم السلام ما را به استدلال های عقلی فوق رهنمون کرده اند:
????امام صادق عليه السّلام فرمودند: همانا خداوند قابل توصيف به داشتن زمان و مكان و حركت و انتقال و سكون نيست، او آفريننده زمان و مكان و حركت و سكون است، فراتر است از آنچه ظالمان می گویند، علوا کبیرا. (توحيد صدوق/ 184)
????امام رضا علیه السّلام فرمودند: همانا خداوند تعالي "مكان" و "كيفيت" را ايجاد کرده است. (كافي 1/78)
⚘????از امیرالمؤمنین علیه السّلام سؤال شد: پروردگار ما پیش از آن که آسمان و زمین را بیافریند کجا بود؟ فرمود: "کجا" پرسش از مکان است و حال اینکه خداوند بود و مکان نبود.(كافي 1/ 90)
????امام رضا عليه السلام درباره ازلی نبودن مخلوقات مى فرمايد: آنچه ازلي باشد مفعول و مخلوق نخواهد بود (توحيد صدوق/ 450)
و نیز امام صادق عليه السّلام مى فرمايد:
اگر چيزي در بقا با خداوند میبود ديگر ممكن نبود كه خداوند خالق آن چيز باشد، چه اينكه در اين صورت آن چيز پيوسته با خداوند بوده است، پس چگونه ممكن است خداوند آفريننده چيزي باشد كه ازلا با او موجود بوده است؟! (كافى 1/120)
????و نیز :
اگر چيزي در بقا با خداوند مى بود ديگر ممكن نبود كه خداوند خالق آن چيز باشد، چه اينكه در اين صورت آن چيز پيوسته با خداوند بوده است، پس چگونه ممكن است خداوند آفريننده چيزي باشد كه ازلا با او موجود بوده است؟! (كافى، 1/120)
????اميرالمؤمنين عليه السّلام مى فرمايد:
اگر غیر از خدا چیز دیگری قديم بود معبود دومي بود. (نهج البلاغه، خطبه 186)
امام باقر عليه السّلام مى فرمايد:
همانا خداوند پيوسته دانا و قديم بوده است. اشيا را از چيزي نيافريده است و هر كس معتقد باشد كه خداوند اشيا را از چيزي آفريده است {یا جهان از ازل با خداوند بوده} تحقيقا كافر شده است. زيرا اگر آن چيزي كه اشيا از آن آفريده شده اند قديم بوده، در ازليت و هويت با خداوند وجود داشته است، پس آن چيز ازلي خواهد بود. (علل الشرايع/ 607)
