لبِ خندانِ تو برقِ چشمانِ تو
برده قرار از دلِ عاشقِ زارم
با منِ بی نوا بیش از اینم جفا دگر مکن یارم
ای گلِ ارغوان همچو سرو چمان
ای در شبِ تارِ من روشنایی
بتِ چین و ختن روح و جانی به تن دل می ربایی
آتش زده ای بر دل وای از من و آه از دل
زندگی بی تو شده بی حاصل دل شده مجنون
چه کنم با دل
مستم ز نگاه تو
زان چشمِ سیاهِ تو حبیبم افتاده به چاهِ تو
03 شهریور 1401
اولین نفری باشید که برای این ویدیو دیدگاه ارسال میکنید
