چيزى كه قابل توجه است، اين است كه در كنيه نهادن براى كودك نوعى از احترام نهفته است، و از چيزهايى است كه به رشد شخصيّت كودك و تكامل ذاتى او كمك مى‌كند، و ائمّه اطهار عليهم السّلام به اين موضوع توجه داشته‌اند و براى فرزندانشان، در همان كودكى، كنيه‌اى انتخاب مى‌كردند، از امام امير المؤمنين عليه السّلام رسيده است كه فرمود:
«نحن الكرام و طفلنا فى المهد يكنّى* إنّا إذا قعد اللّئام على بساط العزّ قمنا»[16]عربها به داشتن كنيه افتخار مى‌كردند كه در اين باره شاعر عرب مى‌گويد:
«أكنّيه حين أناديه لأكرمه* و لا ألقبه و السوأة اللقبا»[17]امام جواد عليه السلام، به پسرش امام هادى عليه السّلام كنيه ابو الحسن داد و به اين كنيه دو جد بزرگوارش: امام موسى بن جعفر عليهما السلام، و امام رضا عليه السّلام، معروفند، اما راويان حديث با افزودن جهت مميّزه آنها را مشخص مى‌كنند، مى‌گويند: ابو الحسن اول، يعنى امام موسى بن جعفر عليهما السلام، و ابو الحسن دوّم يعنى امام رضا عليه السّلام، و ابو الحسن سوم، يعنى امام علىّ الهادى عليه السّلام.
