قطره های باران ((علیرضا قربانی))

پلک فرو بستی و دوباره شمردی.. فرصت پنهان شدن نبود.. تو بردی.. من كه به پیروزی تو غبطه نخوردم.. چون كه شكستم،چرا دریغ نخوردی؟.. دست تو را با سكوت و بغض گرفتم.. دست مرا با غرور و خنده فشردی.. این همه قصه ی تو بود كه یک عمر از همه دل بردی و دلی نسپردی.. خاطره ها رفته اند!.. خاطره ی من! پس تو چرا مثل خاطرات نمردی؟...