تقدیم به همه دوستان (تنـ تنهای ـها)

در این دنیا تک و تنها شدم من/

گیاهی در دل صحرا شدم من/

چو مجنونی که از مردم گریزد/

شتابان در پی لیلا شدم من/

چه بی اثر می خندم/

چه بی ثمر می گریم/

به ناکامی چرا رسوا شدم من/

چرا عاشق چرا شیدا شدم من/

من آن دیر آشنا را میشناسم/

من آن شیرین ادا را میشناسم/

محبت بین ما کار خدا بود/

از اینجا من خدا را می شناسم/

چه بی اثر می خندم/

چه بی ثمر می گریم