این سفر، سفر عادی نیست

امام حسین(ع) ممنونت هستیم. ما را انداختی تو راهی یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر انتظارشان دارد به سر می آید. ناله های مادرت فاطمه زهرا(س) دارد ثمر می دهد. گریه های بچه هایت که کتک خوردند تو این راه دارد ثمر می دهد. آقا ان شاءالله دیگر تمام شد. همه اش برای این بود ما را راه بیندازی آقا؟ راه افتادیم. قربان قدم های امام زین العابدین(ع) بروم که توی این راه هر چه تاول می زد کسی کمکش نمی کرد.