(دیدار) تقدیم به امام رئوف

من شب اول قبرم چه حسابی دارم؟*
گر بپرسند چه داری چه جوابی دارم؟*
منم و وحشت قبری که ز هر سو برسد*
کاش آن لحظه فقط ضامن آهو برسد*
وقتی بساط گریه مهیا نمیشود*
وقتی که بغض، بین گلو جا نمیشود*
وقتی تمام شب به در خانه کریم*
در می زند گدا و دری وا نمیشود*
وقتی پس از معاینه ها گویدت طبیب*
این قلب مرده است مداوا نمیشود*
یک راه مانده بهر تو آن هم زیارت است*
مشهد برو که کار تو اینجا نمی شود*