داری میری روحم از تن داره میره|زمینه زیبا|محمود کریمی

در کتاب«تذکرة الشهداء»آمده است:چون امام حسین(ع)چند قدمی از خیمه ها دور شد حضرت زینب(س)از خیمه بیرون آمد و صدا زد:«برادرم لحظه ای درنگ کن تا وصیت مادرم فاطمه(س)را نسبت به تو به جا آورم امام توقف کرد و فرمود آن وصیت چیست؟زینب(س)عرض کرد:مادرم به من وصیت فرمود،هنگامی که نور چشمم حسین را روانه میدان کردی،عوض من گلوی او را ببوس، آنگاه زینب(س)گلوی برادرش را بوسید و به خیمه بازگشت».