استاد شجریان و ویلون استاد بدیعی ساز و آواز خصوصی

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد
کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد
باغبانا ز خزان بیخبرت میبینم آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد
رهزن دهر نخفتهست مشو ایمن از او اگر امروز نبردهست که فردا ببرد
در خیال این همه لعبت به هوس میبازم بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد
علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد ....