خون نامۀ شهید مهدی رجب بیگی: خدایا چه رنج بزرگی ست...

تو می دانی که ما چه دردی می کشیم؛ پنداری که چون شمع آب می شویم . ما از مرگ نمی هراسیم، اما می ترسیم که بعد از ما، ایمان را سر ببرند و اگر دل از سوختن برگیریم، روشنایی نابود شود و جای خود را دوباره به شب بسپارد، پس چه باید کرد؟
از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوی دیگر، باید شهید شویم تا آینده بماند! ///// امید ایران ///// لطفاً برای انتشار بیشتر، بپسندید و به کانال خود اضافه کنید.