نماهنگ مادران گمنامی

سی ساله اتاقتو دست نزده،قابای عکستو دستمال میکشه،چینای پیشونیشو نشون میده.ازامام زاده که برمیگرده،شاخه گل تو لیوان آب میذاره.سفره شو پهن میکنه تو ایوون و واسه ی توهم یه بشقاب میذاره.زنگ خونه شو که هربار میزنن،پیره اما یههو پر در میاره،سی ساله چادرشو سر میکنه،سی ساله چادرشو درمیاره.حیاط خونه رو تا برگردی با چه ذوقی چراغون کرده واست.دیشبم نبودی،رفت خونه ی بخت،دختری رو که نشون کرده واست...