بی نیاز از شرح
376 بازدید
376 بازدید
از همان بِ بسم اله که گفت "بچه ام عاشق امام بود" کمین کرده ام بپرسم "آخه چرا؟" بلاخره لحظه اش می رسد.
نگاهم می کند؛ با خنده ای که چروکهای صورتِ مادرانه اش را باز می کند.
سر انگشت هایش را تق تق می زند به سینه اش و می گوید:
"حب امامی اش افتاده بود به دلمون"
انگار که معلوم ترین سوال دنیا را پاسخ داده باشد.
اولین نفری باشید که برای این ویدیو دیدگاه ارسال میکنید
