????????ثواب و اجر عظیم شگرکزاری بر قضا و قدر خداوند متعال در دنیا حتی اگر با سختی و دشواری و کمبود همراه باشد????????
شناسه حدیث : 119229
منبع : الکافي ج 8، ص 336
حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْكِنْدِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْمِيثَمِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: كَانَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ ذُو اَلنَّمِرَةِ وَ كَانَ مِنْ أَقْبَحِ اَلنَّاسِ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ ذُو اَلنَّمِرَةِ مِنْ قُبْحِهِ فَأَتَى اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَخْبِرْنِي مَا فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيَّ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَرَضَ اَللَّهُ عَلَيْكَ سَبْعَ عَشْرَةَ رَكْعَةً فِي اَلْيَوْمِ وَ اَللَّيْلَةِ وَ صَوْمَ شَهْرِ رَمَضَانَ إِذَا أَدْرَكْتَهُ وَ اَلْحَجَّ إِذَا اِسْتَطَعْتَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَ اَلزَّكَاةَ وَ فَسَّرَهَا لَهُ فَقَالَ وَ اَلَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِيّاً مَا أَزِيدُ رَبِّي عَلَى مَا فَرَضَ عَلَيَّ شَيْئاً فَقَالَ لَهُ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ لِمَ يَا ذَا اَلنَّمِرَةِ فَقَالَ كَمَا خَلَقَنِي قَبِيحاً قَالَ فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ رَبَّكَ يَأْمُرُكَ أَنْ تُبَلِّغَ ذَا اَلنَّمِرَةِ عَنْهُ اَلسَّلاَمَ وَ تَقُولَ لَهُ يَقُولُ لَكَ رَبُّكَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَ مَا تَرْضَى أَنْ أَحْشُرَكَ عَلَى جَمَالِ جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا ذَا اَلنَّمِرَةِ هَذَا جَبْرَئِيلُ يَأْمُرُنِي أَنْ أُبَلِّغَكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ رَبُّكَ أَ مَا تَرْضَى أَنْ أَحْشُرَكَ عَلَى جَمَالِ جَبْرَئِيلَ فَقَالَ ذُو اَلنَّمِرَةِ فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ يَا رَبِّ فَوَ عِزَّتِكَ لَأَزِيدَنَّكَ حَتَّى تَرْضَى .
مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: در زمان رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مردى بود كه باو «ذو النّمرة» ميگفتند و در صورت از زشت‌ترين مردم بود، و جهت اينكه بدو «ذو النمرة» ميگفتند نيز بخاطر همان زشتى او بود (چون نمرة در لغت بمعناى لكۀ صورت است كه از رنگ آن نباشد) پس آن مرد بنزد رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) آمده عرضكرد: اى رسول خدا بمن خبر ده كه خداى عز و جل چه چيزهائى بر من واجب كرده است؟ رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خدا بر تو واجب كرده است هفده ركعت نماز در هر شبانه روز، و روزۀ ماه رمضان را اگر درك كردى (و زنده ماندى) و حج را اگر استطاعت پيدا كردى و زكاة را، و آن را براى او شرح داد، آن مرد گفت: سوگند بدان خدائى كه تو را بحق بنبوت مبعوث فرموده من براى پروردگار خود زياده بر آنچه بر من واجب كرده چيزى انجام نخواهم داد، پيغمبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چرا اى ذو النمرة؟ عرضكرد: براى آنكه مرا اين طور زشت آفريده! در اين هنگام جبرئيل بر پيغمبر (صلّى الله عليه و آله) نازل شده عرضكرد: اى رسول خدا همانا پروردگارت بتو دستور دهد كه ذو النمرة را از طرف او سلام برسانى و باو بگوئى: پروردگارت تبارك و تعالى ميفرمايد: آيا خوشنود نيستى كه در روز قيامت تو را بزيبائى جبرئيل محشور گردانم. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) باو فرمود: اى ذو النمرة اين جبرئيل است كه بمن دستور داده تو را سلام رسانم و پروردگارت بتو ميفرمايد: آيا خوشنود نيستى كه من تو را (در روز قيامت) بزيبائى جبرئيل محشور گردانم. ذو النمرة گفت: پروردگارا من راضى شدم و بعزتت سوگند من هم در عوض براى تو (در اعمال بدان اندازه) بيفزايم تا خوشنود شوى.
#صبر_بر_قضا_و_قدر_الهی
