کلیپ غمگین عاشقانه | ماه شبگرد کجا

ببین عاشق شدم، ای رهگذر!
مرا هرجا که شد؛ با خود ببر!
باورم کن!
تا تو از راه رسی؛ شاعران شعر سرایند…
قوم مردانِ مبارز به این شهر بیایند!
تا تو از راه رسی پنجره ها باز بماند…
مرد و زن بر سرِ هر کوچه آواز بخواند
خالی از لطف نباشد؛ گذری کنی از این کوچه ی بن بست!
خالی از لطف نباشد؛ بر دل غمزده ی ما بکشی دست…
من توقع ندارم همنشینم شوی، ای حضرتِ دریا!
خالی از لطف نباشد؛ بزنی موجی بر این ساحلِ تنها
زیبای من تنها تویی صبر و قرارِ من…
همه دار و ندار من!

بخواهی بگذری از این دلِ آزرده ی من
بی تو؛ که لبخندی دگر با من نمی ماند
همه دنیا که میداند؛ تویی حال خوش این باور پژمرده ی من…
ماه شبگرد کجا، صورت ماه تو کجا؟!
شب بی نور کجا؟ زلف سیاه تو کجا؟
دل مغرور مرا ببین؛ رساندی به کجا!
که شدم حرفِ زبان همه عالم به خدا!
زیبای من تنها تویی صبر و قرارِ من…
همه دار و ندار من!
بخواهی بگذری از این دلِ آزرده ی من
بی تو؛ که لبخندی دگر با من نمی ماند
همه دنیا که میداند؛ تویی حال خوش این باور پژمرده ی من…