نوای غزلی از ابوالقاسم خورشیدی فرزند هنرمند ایل بهمئی

ادبیات با تمام زیرمجموعه های آن همواره یکی از وسیله های مهّم در پویایی و رشد فرهنگ هر جامعه ای بوده است. جنبه های بارزتر ادبیات را در میان بهمئی ها می توان در اشعار بهمئی جستجو کرد. در واقع ایلیاتی بهمئی از طریق زبان شعر با انسانها و حتّی طبیعت اطراف خویش ارتباط برقرار می کرده است. گویی اشعار بهمئی علاوه بر نمایاندن تعلقات و خواستهای دورنی فرد، وسیله ای برای پویایی فرهنگ و حفظ لهجه بهمئی می باشد.